بقلم الاعلاميه هبه فتحى
طول ما احنا عايشين بنسمع حكايات، وبنشوف مواقف، وبنقابل ناس، بنتعايش وبنوهم نفسنا اننا بنعدى،
لكن الحقيقه ان مع كل حاجه من دول اننا بنخزن ونتعلم ،
فيه مننا بيطبق اللى اتعلمه بطريقه ايجابيه وناس تانيه بتاخد موقف من الدنيا بطريقه سلبيه ،
بس الاكيد اننا بنتعلم ،
النصيحه هنا ازاى نتعلم،
تعالوا كده نتخيل ان الدنيا دى برواز مليان صور والصور دى هى الناس والمواقف والحكايات اللى بنصدفها فى حياتنا،
ولو فعلا عايزين نتعلم بلاش البرواز يبهرنا ويخلينا من دققش جوه البراوز ده فيه ايه؟!
لازم ندقق فالمحتوى لان ناس كتير بتغشنا لما تحط لنفسها برواز لامع من بره ،
بره بس للاسف،
ومواقف بنسمعها ومن كتر نقلها بروازها بيكبر وكأن الرواى حولها لفيلم 3d ،
علشان كده بلاش يغرنا البراوز،
مش شرط اللى بيصبح كل يوم عليك يبقى بيحبك
مثلا !
مش القرب او البعد اللى بيثبت او يحكم شكل علاقتك بالاخرين وانما ضميرك ونيتك وخدمتك للى حواليك،
فعلى قدر النوايا تعطى العطايا،
محتوى الاشخاص اللى حواليك أهم كتير من برواز ممكن يصدى او يتكسر فى اى وقت،
الجدعنه والمسؤليه والاحترام والتقدير والخير
والرجوله والأمان و الانتماء والاخلاص والكرم و المواجهه والصدق
كلها صفات لمحتوى مهم تاخد بالك منه
اما الفلوس والنفوذ والغرور والسبوبه والخبث والمصلحه و الغل والمتاجره بعواطف الناس
محتوى اسود لبرواز بيلمع ببريق مزيف لما يوقع ويتكسر ويتكشف هيجرح كل اللى اشتروه.
