كلمات الشاعر عمر عبدالعزيز زهيري
أنا خايف
بعيش خايف
ومن صغرى طاردنى الخوف
ما سبنيش لحظه أطمن
و خلانى على أيامى لتخونى..
ومن حرصى.. بعيش ملهوف
بأب عجوز
يسابق عمرى .. يلحقنى .. و يسبقنى .. يشاغلنى بخوفى اللى ساكنى ..وفجأه يموت
وييجى ابنى
ويبقي ليه حصاله
أحوش فيها أحلامى
أمانى. عمرى. أيامى
و ألاقى انى..ببصه ليه
من قلبى و فى الننى
بيظهر خوف
لا أنا عارف ده منه ولا ده منى
و اتلخبط
حاجات جوايا تصرخ فيه وتخبط
و تنده عاللى عدى وفات
يزيد خوفى و يرعبنى
يحس انه باباه واحشه
فى يوم ييجى
يكون بابا مات.
